علل و راه های درمان کم آبی پوست

درمان کم آبی پوست: پوستی که سالم است همانند پوست یک کودک نرم؛ لطیف و دارای خاصیت ارتجاعی مناسب است این در حالیست که یک پوست کم آب بی روح، کدر، خسته، دارای دانسیته و قوام کمتری است.

دهیدراته بودن یکی از مشکلات شایع پوستی است. کم آبی از دست دادن آب از بدن را بیان می کند. این مشکل به عدم توانایی پوست در بازگرداندن رطوبت محدود از دست رفته خود به اپی درمیس بر می گردد. میزان آب و رطوبت منتقل شده از داخل پوست (رطوبت ذخیره شده در داخل پوست) به لایه های خارجی پوست (اپی درمال) وابسطه به میزان رطوب داخلی پوست است. از دست رفت آب از طریق پوس ت(ترانس درمال) نیز به معنای حرکت و انتقال آب از طریق اپی درم است. اغلب انسان ها کم آبی را با خشکی پوست اشتباه می گیرند. خشکی به مفهوم کمبود چربی بر روی پوست است و کم آبی کمبود رطوبت در آن است. یک پوست سالم مثل پوست یک کودک نرم؛ لطیف است این در حالیست که یک پوست کم آب بی روح، خسته، دارای دانسیته و خاصیت ارتجاعی کمی است. لیفت بینی با نخ نیز روش بسیار مهم در فرم دهی بینی میباشد.

همزمان با بالا رفتن سن ما سلول های ما با سلول هایی که حاوی آب کمی هستند جایگزین می گردند و این امر در چهره و ظاهر ما نیز موثر است. ۸۰ درصد وزن یک نوزاد را آب تشکیل می دهد و این در حالی است که آب تنها پنجاه درصد وزن یک فرد سالخورده دارای چین چروک را شامل می گردد. مایع میان بافتی از طریق خون به تمامی بافت های بدن حرکت می کند. این مایع با نفوذ از طریق موی رگها و گردش در درون سلول های ما مواد مغذی و آب را که برای عملکرد مناسب یک سلول حیاتی و مفید است حمل می کند. سپس مواد زائد و سمی را جمع می کند و از طریق سیستم های دفعی دفع می کند. اگر چنین فرایندی رخ ندهد سلولها عملکرد درست خود را از دست داده و میمیرند. برای اینکه بتوانید با لیفت ابرو با نخ آشنا شوید به لینک قبل میتوانید مراجعه کنید.

علت های بروز کم آبی پوست:

از منظر داخلی این امر ناشی از کاهش میزان چربی آزاد دریافتی در برنامه غذایی و تعدادی دیگر از فاکتورهای فیزیکی؛ شیمیایی و محیطی است

اما عوامل خارجی شامل:

۱ – پاک سازی و لایه برداری پوست:

هر شوینده ای که پوست را کاملا تمیز نموده و صدای خش خش ناشی از تماس پوست دست با محل شسته شده را به گوش ما برساند موجب کم آبی پوست هم می گردد. صابون نیز می تواند موجب بروز آسیب شود زیرا دارای مواد قلیایی بوده و سبب آسیب به لایه محافظ روکش مانند آبی – چربی وسبب برداشت آن از روی سطح اپیدرم می شود در نتیجه موجب درمعرض خطر قرار گرفتن لایه شاخی پوست می شود.

کاهش سطح محافظت لایه شاخی موجی کاهش رطوبت آن خواهد شد. دیگر عوامل پاک کننده قلیایی همانند فوم های پاک کننده و محلول های الکلی که برای مراقبت یا درمان پوست های چرب و اکنه ای بکار می روند نیز می توانند مشکل ساز باشند.

۲ – آسیب پوست:

آسیب پوست می تواند ناشی از بکار گیری عوامل درمانی آکنه همانند هیدروژن پراکساید، رتینوئیک اسید؛ بنزوئیل پراکساید؛ هگزاکلروکرفن … باشد این مواد سبب تغییر در پروسه کراتینیزاسیون پوست شده و در نتیجه موجب کاهش توان سول های لایه شاخی در اتصال به یکدیگر می گردند.

پروسه ای مشابه نیز از تابش مداوم نور خورشید رخ می دهد و در نهایت بافت پوست که ازاین فرایندها تاثیر می گیرد در حفظ رطوبت خود دچار مشکل شده و عملکرد آن بد می شود. دراین زمان است که چنین پوستهایی نیازمند کمک و محافظت اضافی در سطح لایه شاخی؛ اولین سطح ارتباطی با خارج پوست هستند.

۳ – عدم توجه کافی:

عدم توجه کافی شامل طیف وسیعی از اقداماتی است که باید انجام شود ولی انجام نمی شود؛ اقداماتی نظیر نوشیدن مقادیر کافی و لازم آب و مایعات؛ استفاده منظم و معمول از کرم های آبرسان به عنوان محافظت از پوست و اقداماتی که نظیر این که به عملکرد طبیعی پوست ضربه میزند.

استعمال دخانیات برای مثال به طور مستقیم با ایجاد چروک از طریق تاثیر منفی بر خون رسانی مویرگی و کاهش جریان خون در این شبکه انتقالی و به طبع آن کاهش میزان رطوبت و عوامل تغذیه ای سلولی در این رابطه تاثیر گذار است.

۴ – مصرف داروها و بیماری:

بیماری هایی خاص ممکن است سبب کم آبی داخلی پوست شده و در نتیجه موجب کم آبی اساسی پوست گردد. داروهای مدرن و بسیاری از فراورده های ضد سرماخوردگی و انفولانزا که موجب خشکی مخاط می گردند در سطح پوست نیز عوارض ناخواسته خشکی را ایجاد می کند. مصرف کورتن یا همان کورتیزون ها نیز سبب کم آبی می شود و ممکن است سبب اثرات دائمی در زمان اثرشان در لایه های پوستی شود.

۵ – استفاده از مرطوب کننده نامناسب:

استفاده از مرطوب کننده های نامناسب و یا با قوام شیری که به محض گذاشتن روی پوست بر روی پوست محو می شوند هیچ اثر بلند مدتی بر روی پوست ندارد حتی نیز می توانند مشگل ساز باشند.

در این نوع از مرطوب کننده ها آب فرمولاسیون به سرعت تبخیر می شود و فقط احساس رطوبت و خیسی را بر روی پوست باقی می گذارند و لایه شاخی هرگز به خوبی رطوبت لازم را نمی گیرد. بکارگیری این نوع از محصولات حتی می توانند موجب خشکی و از دست رفت رطوبت شوند.

۶ – استفاده از اسکراب و لایه بردار ها:

استفاده مرتب از مواد ساینده و لایه بردار می تواند موجب از بین بردن اتصال بین سلولی در انواع خاصی از پوست شود و در نتیجه توان بازگشت رطوبت به پوست کاهش یافته و به علاوه سیستم مویرگی نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

۷ – مواد قابض:

هر گونه تونیک و یا دستمال مرطوب دارای الکل می تواند موجب برداشت سبوم از روی پوست گردد و همانند یک پاک کننده قوی عمل کند. از بکار گیری تونر ها در پوست خشک تا حد امکان خود داری نموده و بهتر است این مواد را بر روی پوست چرب و خیلی چرب بکار برد؛ در ضمن بهتر است در زمان مصرف این فراروده ها پوست خشک باشد.

۸ – تهویه هوا:

دستگاه های تهویه هوا به علت ایجاد جریانی سیار از هوا می توانند سبب تبخیر آب پوست ما شود، این عمل بخصوص در زمان خشکی فضای اتاق زیاد تر می شود در نتیجه بهتر است در زمان قرار گرفتن در چنین شرایطی به مدت زمان طولانی از محافظ های لازم برای پوست بدن و صورت استفاده نمود.

البته شایان ذکر است محافظت های مشابهی نیز در زمان قرار گرفتن در معرض هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد نیز لازم است که انجام دهیم .

۹ – دوش آبگرم:

شدت و داغی آب در زمان دوش گرفتن می تواند سبوم را از روی پوست برداشته و سبب از دست رفت آب و آسیب شبکه مویرگی پوست گردد. معمولا بهتر است صورت خود را جدا گانه و با آب ولرم بشویید. البته بکار گیری آب ولرم برای کل بدن نیز توصیه می شود.

۱۰ – تغذیه:

مصرف بیش از اندازه نمک طعام و غذاهای پور نمک در رژیم غذایی نیز می تواند موجب از دست رفت آب پوست شود. این ماده موجب انتقال آب از داخل سلول به جریان آب میان بافتی و در نتیجه موجب کم آبی سلولی می شود. قهوه نیز می تواند موجب بروز کم آبی پوست شود.

بیشتر بدانید:روش های خانگی برای درمان لک های قهوه ای روی دست

راه های افزایش رطوبت و شادابی پوست:

دریافت آب خوراکی اضافی:

میزان آب خوراکی به حد دو لیتر در روز لازم است. بهترین راه تشخیص برای کافی بودن آب دریافتی تغییر رنگ ادرار از رنگ زرد به بی رنگ است. افزایش آب مصرفی خوراکی موجب طراوت و سر زندگی سلولها و پوست صورت و بدن می شود.

محافظت در برابر تابش اشعه آفتاب:

تابش نور آفتاب و اشعه های مضر موجود در آن سبب خشکی پوست و کاهش سطح چربی در پوست می گردند و با محافظت در برابر آن می توان جلوگیری کرد ازکم شدن آب و بروز خشکی نیز جلوگیری نمود. بهتر است با توجه به منطقه جغرافیایی زندگی خود و پوستتان اقدام به انتخاب ضد آفتاب مناسب کنید.

تغذیه مناسب:

بدن در طول یک روز به حداقل هایی از مواد غذایی شامل کربوهیدرات ها، چربی؛ پروتئین؛ ویتامین و املاح برای ادامه صحیح حیات سلول های خود نیازدارد. در صورتی که دریافت این مواد غذایی به اندازه کافی صورت نپذیرد مشکلات فراوانی از جمله خشکی و از دست رفت آب پوست نیز ممکن است به وجود آید. لذا دریافت مقادیری از چربی، پروتئین و کربوهیدرات در طول روز به همراه املاح و ویتامین ضروری است.

استفاده از کرم یا دیگر محصولات مرطوب کننده:

کرم های محافظت کننده پوست بخصوص آنهائیکه دارای مقادیر کافی و مناسبی از چربی هستند و موجب تامین چربی از دست رفته سطح پوست می شود لازم است . بهتر است از کرم هایی استفاده نمائیم که دارای ساختاری مناسب و سازگار با پوست شما هستند. صرف وجود یک ماده چرب در کرم یا لوسیون دلیلی بر برطرف نمودن مشکل پوست نخواهد بود و در صورت وجود روغن های نامناسب این محصولات می توانند موجب بروز آسیب به پوست شود و مشکلاتی همانند ایجاد جوش و خارش به وجود آورد.