آفتاب گرفتن چه تاثیرات خوب و بدی دارد؟

تابیدن آفتاب به صورت مستقیم بر بدن ما تعدادی محاسن و تعدادی معایب دارد. برای آشنایی با این موارد متن زیر را مطالعه بفرمایید.

تاثیر خوب و مفید نور آفتاب برای پوست

هوای آزاد، سالم و نور خورشید، خطر ابتلا به بیماری دیابتی و قلبی را در افراد بالای چهل سال کاهش می‌دهد.

2- پیشگیری از بیماری روحی فصلی

نور خورشید از بیمارهای روحی فصلی که به علت کمبود آفتاب در فصل پاییز و زمستان ممکن است به وجود بیاید، پیشگیری می کند. آفتاب انقباض عضلات را از بین می بردو حالتی در بدن به وجود می آورد که گویی بدن در حالت استراحت است. آفتاب احساس نشاط و سلامتی را در بدن بالا می‌برد.

3- بیماری پسوریازیس

پسوریازیس نوعی بیماری ایمنی در بدن می باشد و نور آفتاب در تنظیم و کنترل آن نقش دارد. اما قرار گرفتن در مقابل اشعه ماورای بنفش خورشید به شکلی که باعث سوختگی پوست و سیاه شدن آن شود، می‌تواند بیماری را بدتر هم بکند.

4- خاصیت ضدعفونی کننده

نور آفتاب در ضد عفونی کنندگی پوست موثر است. آفتاب گردش خون را بالا می‌برد و به درمان بیماری‌های پوستی کمک می‌کند.

5- بیماری MS یا ام اس

نور آفتاب با کاهش نشانه های ام اس ارتباط دارد. MS نوعی بیماری عصبی می باشد که با ایجاد اختلالات حسی و حرکتی و نشانه هایی مانند فلج اندام‌ها بروز می‌کند. اگر بیماران مبتلا به MS چند ساعت خود را در طول روز در برابر نور آفتاب سپری کنند، بروز علائم بیماری در آنان کم تر می شود.

اشعه مادون قرمز موجود در نور خورشید بیش تر  از ویتامین D، در کنترل بیماری ام اس می‌تواند نقش داشته باشد.

6- ویتامین دی

قرار گرفتن در مقابل نور مستقیم خورشید به ساخت ویتامین D در بدن کمک بسیاری می‌کند. در افراد با سن بالاتر معمولا کمبود ویتامین دی دیده می شود.

میزان کم بودن سطح ویتامین D با افزایش خطر ابتلا به سندرم متابولیک ارتباط دارد و همچنین به طور قابل ملاحضه ای با افزایش مقاومت در برابر انسولین ارتباط دارد.

اضافه وزن، فشار خون ، قند خون بالا و سطح کلسترول بالا همگی زیر مجموعه های سندرم متابولیک هستند،‌ سندم متابولیک می‌تواند به بیماری قلبی و عروقی، سکته مغزی و دیابت بینجامند.

آفتاب نقش مهمی در تولید ویتامین دی و آزاد شدن آن در جریان خون دارد. ویتامین دی برای پوست و استخوان ضروری و مهم می‌باشد و به جذب کلسیم در بدن کمک  بسیاری می‌کند.

 تاثیر مضر نور آفتاب

1- جوش و آکنه

یکی از عوامل محیطی موثر در بروز بیماری روزاسه، نور آفتاب و اشعه ماورابنفش می‌باشد. آکنه روزاسه، مربوط می شود با التهاب و قرمزی مزمن پوست. غالبا این نشانه ها در گونه‌ها، بینی و پیشانی فرد دیده می شود.

2- انواع بیماری‌های پوست

آفتاب پوست را زمخت می‌کند و سرعت رشد و تولید لایه‌های اولیه را در پوست بالا می‌برد. آفتاب به پوست صدمه می‌زند و باعث شل شدن و چروک آن می‌کند. آفتاب باعث پیری زودرس پوست می‌شود.

3- بیماری‌های مربوط به  سیستم ایمنی در بدن زنان

زنانی که در منطقه هایی با تابش شدید نورآفتاب ساکن هستند، به دلیل تماس زیاد با اشعه مضر فرابنفش، به بیماری ماهیچه‌ای سیستم ایمنی معروف به میوسیت  دچار می‌شوند. زنان بیشتر از مردان معمولا به این بیماری‌ها دچار می‌شوند.

4- سرطان های پوست

احتمال بروز سرطان پوست در افرادی که برای زمان طولانی در معرض اشعه خورشید هستند بیش از سایر افراد می باشد. آفتاب سوختگی جز آن دسته از مشکلاتی است که بر اثر تماس طولانی مدت پوست با اشعه آفتاب به وجود می‌آید. امکان دارد آفتاب سوختگی اثرات منفی خود را به سرعت نشان ندهد و پس از چندین سال این عوارض نمایان شود. هر چقدر پوست فرد به سمت گندمی رنگ، سیاه یا سبزه متمایل باشد، احتمال بروز این بیماری هم در آن‌ها کمتر است.

5- بیماری لوپوس

علت های محیطی از جمله نور آفتاب می‌تواند منجر به افزایش علائم  یا بروز بیماری لوپوس شود. لوپوس، بیماری‌ای  می باشد که در آن، سلول‌های ایمنی بدن  بر ضد سلول‌های خود بدن فعال شده و منجر به عوارضی می‌شوند. نشانه های این بیماری، بثورات پوستی روی صورت و پوست به شکل خط و خال صورت گرگ می باشد.

6- بیماری ناخنک چشم

در بیماری ناخنک چشم، یک بافت اضافی در قسمت سفیدی چشم (بیشتر در بخش داخلی چشم) در مجاورت قرنیه (بخش رنگی چشم) ایجاد می شود. ناخنک، متداول ترین عارضه چشمی پس از کاتاراکت یا همان آب مروارید است. ناخنک چشم، خفیف‌ترین عوارض اشعه ماورای بنفش نور آفتاب است. قرار گرفتن زمان طولانی‌ در معرض نور خورشید، بدون استفاده از عینک آفتابی از علل مهم ایجاد آن است.

مشاوره حضوری رایگان